Yerlerinden kopmuş kulak kristallerinin konumuna ve özelliklerine bağlı olarak birçok BPPV alt tipi tanımlanmıştır.
BPPV iç kulaktaki otolit(kulak kristali) barındıran utrikül(tulumcuk) içinden bir sebeple kristallerin serbestleşerek yarım daire kanallarına girmesiyle olur. Sadece sıvı dolu olması gereken yarım daire kanallarında sıvıdan ağır olan ve harekete daha geç başlayan kristallerin bulunması hareketten birkaç saniye sonra çok daha şiddetli ikinci bir hareket algısına neden olarak kişiyi yanıltır.
BPPV’de hareketle veya tanı koydurucu muayenelerle ortaya çıkan göz hareketleri(nistagmus) çok hızlı ve kısa sürelidir. Etkilenen kanalın hangisi olduğu, tarafı, kanalın kısa veya uzun tarafında oluşu, yelken şeklindeki yapının üzerine yapışması veya serbest oluşu, birden çok kanalın aynı anda etkilenmesi hep bu nistagmuslar ile anlaşılabilir.
“Başarı oranının yüksek olması için donanımlı bir denge laboratuvarı yeterli değildir… Bir klinisyenin BPPV'nin birçok alt tipi ve diğer vestibüler hastalıklar konusunda kapsamlı bilgi ve uzun yıllara dayanan deneyime sahip olması gerekir.”
Videonistagmografi (VNG) testi, BPPV'nin teşhis edilmesi ve etkili bir şekilde tedavi edilmesi için gereklidir. VNG kulaklık, teşhis prosedürleri sırasında görsel ipuçlarını ortadan kaldırır ve göz hareketlerini kaydeder. Bu kayıtlar daha sonra yorumlanabilir ve takip kayıtlarıyla karşılaştırılabilir.